22 снеж2017
Аўтар Администратор. Апублікавана ў Навіны на галоўнай
Загрузіць становішча
Закон Аб сацыяльным абслугоўванні
ПАЛАЖЭННЕ
аб сацыяльным абслугоўванні ў замяшчае сям’і
1. Гэтым Палажэннем рэгулююцца парадак і ўмовы аказання паўналетнім непрацаздольным грамадзянам сацыяльных паслуг у адпаведнасці з пералікам сацыяльных паслуг, якія прадстаўляюцца ў форме сацыяльнага абслугоўвання ў замяшчае сям’і, згодна з дадаткам 1.
2. Для мэт дадзенага Палажэння выкарыстоўваюцца наступныя тэрміны і іх азначэнні:
бюджэт замяшчае сям’і – сума грашовых сродкаў, прызначаных для фінансавага забеспячэння патрэб замяшчае сям’і;
дагавор аказання сацыяльных паслуг у форме сацыяльнага абслугоўвання ў замяшчае сям’і – дагавор, заключаны паміж тэрытарыяльным цэнтрам сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва (далей – тэрытарыяльны цэнтр) ад імя мясцовага выканаўчага і распарадчага органа, паўналетнім непрацаздольным грамадзянінам і іншым фізічным тварам, які прадугледжвае аказанне сацыяльных паслуг у форме сацыяльнага абслугоўвання ў замяшчае сям’і (далей – дагавор аказання сацыяльных паслуг);
замяшчаючая сям’я – форма жыццеўладкавання паўналетняга непрацаздольнага грамадзяніна ва ўмовах сумеснага пражывання і вядзення агульнай гаспадаркі з іншым фізічным асобай;
паўналетні непрацаздольны грамадзянін – непрацуючы інвалід I або II групы, непрацуючы грамадзянін, які дасягнуў 70-гадовага ўзросту, які пастаянна пражывае на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь:
які не мае непаўналетніх дзяцей, а таксама паўналетніх дзяцей, мужа і жонкі і бацькоў, якія не з’яўляюцца інвалідамі I ці II групы, якія не дасягнулі ўзросту, які дае права на пенсію па ўзросту на агульных падставах;
за якім не ажыццяўляецца догляд асобай, якая атрымлiвае дапамогу па доглядзе за інвалідам I групы або асобы, якая дасягнула 80-гадовага ўзросту;
ня заключыў дагавор рэнты альбо дагавор пажыццёвага ўтрымання з утрыманнем;
фізічная асоба, якая аказвае сацыяльныя паслугі ў форме сацыяльнага абслугоўвання ў замяшчае сям’і, – дзеяздольны грамадзянін ва ўзросце ад 18 да 65 гадоў, які пастаянна пражывае на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, не які з’яўляецца інвалідам I або
II групы і тварам, якi абавязаны па законе ўтрымліваць паўналетняга непрацаздольнага грамадзяніна (далей – памочнік).
Іншыя тэрміны і іх азначэнні ўжываюцца ў значэннях, устаноўленых Законам Рэспублікі Беларусь ад 22 мая 2000 года
“Аб сацыяльным абслугоўванні” (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2000 г., № 50, 2/170; Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 26.07.2012, 2/1979).